akmed@akmedcentrum.eu

ul. Mokotowska 6a, Warszawa

Konsultacje aktualności Blog

POP

Program ograniczania picia

Badania szacują, że 81% dorosłych Polaków pije alkohol, 27 % osób pije ponad 6 l. czystego alkoholu rocznie, czyli w sposób szkodliwy dla zdrowia, a problem nadużywania alkoholu dotyczy ponad 11% naszych rodaków.

Jednocześnie szacuje się, że ok. 80% osób uzależnionych nie jest zdiagnozowanych. Światowe badania mówią, że leczenie podejmuje jedna na 6 uzależnionych osób (Mekonen i wsp., 2021). Do tego tylko część z nich osiąga cele terapii jakimi są m.in. utrzymywanie całkowitej abstynencji oraz poprawa funkcjonowania w rolach społęcznych. W uznanych, międzynarodowych i krajowych standardach leczenia, dominuje preferowanie całkowitej i długotrwałej abstynencji od alkoholu (podobnie jak i od innych substancji psychoaktywnych) jako podstawowego celu leczenia.

W uznanych, międzynarodowych i krajowych standardach leczenia, dominuje preferowanie całkowitej i długotrwałej abstynencji od alkoholu jako podstawowego celu leczenia. Wiele osób, które zgłaszają się do placówek leczących uzależnienie od alkoholu, rezygnuje z terapii słysząc, że warunkiem jej podjęcia jest zachowanie całkowitej abstynencji.

Program ograniczania picia skierowany jest do osób, które nie chcą, nie mogą lub nie potrafią, w momencie podejmowania decyzji o leczeniu, zdecydować się na pełną abstynencję. Polega on na wypracowaniu zdyscyplinowanego wzoru konsumpcji alkoholu, zgodnego z ustalonym wspólnie z terapeutą planem picia, zawierającym zestaw zasad dotyczących używania alkoholu (ilość, częstość, kontekst, czas i miejsce).

Planowane, limitowane i zdyscyplinowane picie alkoholu wymaga określenia, a później konsekwentnego przestrzegania:

  • rodzaju spożywanego alkoholu np. piwo czy napoje spirytusowe,
  • ilości spożywanego alkoholu – określenie górnej granicy jednorazowego spożycia,
  • okoliczności picia – np. nie w pracy, nie przy dzieciach, nigdy na pusty żołądek,
  • prędkości picia – długość i tempo np. 1 piwo na godzinę, małymi łykami,
  • częstotliwości picia – np. jak często w tygodniu, w miesiącu,
  • czasu picia – kiedy będzie sie piło, np. w sobotę wieczorem,
  • miejsca picia – gdzie się będzie piło, np. w domu,
  • otoczenia – z kim się będzie piło, nie w samotności,
  • związku z samopoczuciem – np. nie w chwilach gorszego samopoczucia,
  • inne – np. nigdy razem z lekami.

Przed rozpoczęciem programu terapii pacjent uzyskuje informację, że w przypadku osób uzależnionych, optymalnym celem leczenia jest abstynencja, natomiast niemożność utrzymywania ustalanych z terapeutą limitów spożywania alkoholu wyklucza z terapii nastawionej na ograniczanie picia i świadczy jednoznacznie o wskazaniach do uczestniczenia w programie terapeutycznym ukierunkowanym na całkowitą abstynencję.

Wśród korzyści wynikających z programów ograniczania picia wymienia się np. to, że:

  • zaoferowanie pacjentowi więcej niż jednej możliwości terapeutycznej daje mu poczucie wpływu na przebieg terapii i tym samym zwiększa szanse na utrzymanie się w procesie terapeutycznym;
  • możliwość podejmowania prób ograniczenie picia podczas terapii może być na tyle atrakcyjna, że zachęci wiele uzależnionych osób do podjęcia leczenia, a w przypadku niepowodzenia tych prób, do podjęcia decyzji o utrzymywaniu całkowitej abstynencji.

Badania porównujące efektywność terapii nastawionej na abstynencję i na ograniczenie spożycia alkoholu wykazują jednak, że pacjenci wybierający jako cel terapii całkowitą abstynencję istotnie częściej osiągali sukces terapeutyczny niż osoby deklarujące jedynie chęć ograniczenia ilości spożywanego alkoholu. Jako sukces terapeutyczny definiowano zarówno osiągnięcie abstynencji, jak i picie alkoholu w sposób nie przynoszących szkód (Adamson i wsp. 2010).

W innych badaniach stwierdzono, że osoby wybierające abstynencję charakteryzował cięższy przebieg uzależnienia i były bardziej zmotywowane do leczenia, jednocześnie stwierdzono, że 23% osób, które jako cel postawiły sobie ograniczenie picia, już po 4 sesjach zmieniło cel terapii na całkowitą abstynencję (Hodgins i wsp. 1997).

Przed rozpoczęciem programu konieczna jest jednak konsultacja lekarska, która wykluczy przeciwwskazania do udziału w tym programie, jakimi są:

  • ciąża,
  • wszelkie zaburzenia funkcji wątroby, np. marskość, zapalenie wątroby, podwyższone stężenia enzymów wątrobowych w surowicy,
  • choroby metaboliczne, np. cukrzyca,
  • choroby układu pokarmowego, np. choroba wrzodowa, zapalenie trzustki,
  • choroby układu krążenia, m.in. nieustabilizowane nadciśnienie tętnicze, stan po zawale serca i inne uszkodzenia mięśnia serca,
  • choroby neurologiczne, np. padaczka, stan po udarze mózgu,
  • niedokrwistość,
  • zaburzenia psychiczne, m.in. niedawno przebyte majaczenia alkoholowe lub abstynencyjne napady drgawkowe, inna przewlekła psychoza alkoholowa, znaczące zaburzenia funkcji poznawczych, w tym otępienie, psychozy nieorganiczne (np. schizofrenia, zaburzenia afektywne),
  • długotrwałe przyjmowanie leków wchodzących w interakcje z alkoholem.

Traktujemy ten program, jako szansę na to, żeby osoba uzależniona przekonała się „pod okiem” terapeuty, czy jest w stanie sprawować pełną kontrolę nad spożywaniem alkoholu. Efektem tego jest często decyzja o udziale w programie terapeutycznym nastawionym na całkowitą abstynencję. Mamy wielu pacjentów, którzy wybrali taką drogę poradzenia sobie z problemem alkoholowym.

Więcej:

Skontaktuj się z nami:

Centrum Konsultacyjne AKMED
ul. Mokotowska 6a, Warszawa
e-mail: akmed@akmedcentrum.eu
tel. 608 521 431, 22 825 33 33, 22 8555055